30-dniowe Wyzwanie Figurkowe. Dzień 22

Dzień 22: Ulubiony oddział elitarny

Mógłbym w sumie skopiować tutaj wczorajszego posta, ale postaram się napisać coś nowego. Do głosu doszedł bowiem mój wewnętrzny krasnolud.

Krasnoludy, odkąd sięgam pamięcią, czyli gdzieś tak od 4 edycji, miały trzy formacje elitarne. Longbeardów - krasnoludów zasłużonych i wielce szacownych z racji wieku i doświadczenia, a także z powodu będących odzwierciedleniem wymienionych wyżej cech epickich bród. Hammerersów - osobistych ochroniarzy krasnoludzkich królów, wyposażonych w bogate pancerze i ciężkie młoty. I, wreszcie, Iron Breakersów. Gości zakutych w najlepsze pancerze, w jakie można być zakutym, którzy ochraniają siedziby krasnoludów od zła, które czai się w mroku pod górami... I to właśnie są moi faworyci. Koledzy od najcięższych walk, jakie tylko można wymyślić. Pogromcy orków, goblinów, skavenów i nienazwanych stworów, które pełzają gdzieś pod światem. Toczący boje kilometry pod powierzchnią ziemi. Często po omacku. Niekiedy na wstrzymanym oddechu (cholerni skaveni). Ostatni, ale i najlepszy z murów, jakie stoją między krasnoludzkimi twierdzami, a wszelkimi wrogami. A pamiętajmy, że mówimy tu o krasnoludzkich murach, a nie jakichśtam człeczych podpierdółkach...

Gdzieś przy okazji 8 edycji GW dodało Ironbreakersom wsparcie w postaci Irondrakesów. To samo plus ciężkie miotacze alchemicznego ognia. Też nieźle, ale prawdziwy krasnolud patrzy z nieufnością na takie nowomodne ekstrawagancje. Może za 500 lat zmienię więc zdanie, ale, póki co, Ironbreakersi to jest dla mnie elita elit.

Żeby trochę zejść z tego patosu, stare zdjęcie (robione kalafiorem, w świetle rzucanym przez podziemne grzyby jaskiniowe), starego malowania moich Ironbreakersów. W wersji z policyjnymi tarczami do tłumienia zamieszek :)